Kiedy się rodzisz, wsiadasz do pociągu, poznajesz rodziców. Myślisz, że zawsze będą podróżować z Tobą. Jednak na pewnej stacji wysiadają i zostajesz sam... W miarę upływu czasu, wsiadają inni. Są ważni, to przyjaciele, znajomi, nasze dzieci, czasem miłość naszego życia. Wielu z nich zrezygnuje z tej podróży, zostawiając większą lub mniejszą pustkę. Inni będą tak dyskretni, że nie zauważymy, iż  opuścili swoje miejsca.

 Ta podróż pociągiem, jest pełna radości, smutku, oczekiwań, szczęścia i pożegnań. Sukces tej podróży polega na dobrych stosunkach ze wszystkimi pasażerami pod warunkiem, że dajemy z siebie wszystko... co najlepsze . Nie wiem, na jakiej stacji skończy się ta podróż , więc bądź szczęśliwy, kochaj, wybaczaj. Ważne jest, aby tak żyć, ponieważ kiedy wysiądziemy z pociągu, będziemy musieli zostawić wspomnienia, tym którzy kontynuują swoją podróż. Więc, niech zostaną piękne wspomnienia. Bądźmy szczęśliwi z tego, co mamy i dziękujmy codziennie, że nasza podróż ciągle trwa. Dziękuję, że jesteś jednym z pasażerów w moim pociągu. I jeśli będę musiała wysiąść na następnej stacji, jestem wdzięczna, że byłeś piękną częścią... mojej podróży... Życie jest podróżą! 

Dziękuję Piotr że wsiadłeś do tego pociągu. Dzięki Tobie poznaję lepszą wersję siebie, dzięki Tobie wierzę że droga na szczyt będzie mniej wyboista, dzięki Tobie wiem że dam radę tam wejść, dzięki Tobie chcę tam wejść i wiem że mogę liczyć na Twoją pomocną dłoń, gdy będzie trudno, bo już nie raz ją do mnie wystawiłeś w momencie gdy nawet nic Ci nie mówiłam... Dziękuję że jesteś, nie wysiadaj z mojego pociągu... Życzę każdemu kto chce się rozwijać by trafił na takiego trenera jak Piotr. Dziękuję